Mamy problem z mózgiem.
Podobno odwracalny, ale jednak.
Do tej pory, cokolwiek by się nie działo, ostatnim naszym bastionem był sprawnie działający mózg, który pomimo wielu „incydentów” pozostał nienaruszony.
A teraz od tygodnia z Julkiem nie ma kontaktu. Zakażenie w trakcie kontrolowanego leczenia, współczynniki zapalne spadają, ale dziecko pozostaje wymiarze świadomości, do którego nie mamy dostępu.
Badania trwają.
Czekamy.
Trudny to czas.
Należę raczej do osób miewających zachwiane poczucie własnej wartości. Na szczęścia synek nie ma tego problemu. Zasadniczo nie odmawia popisowych min w blaskach fleszy. Do zdjęć ustawia się w pierwszym rzędzie. Wczoraj siostra pyta, co takiego wyjątkowego było w tym...
Juluś sturlał się nam ostatnio z zaprzyjaźnionych schodów. Tu siniak, tam plaster, zadrapanie, kilka szwów. Co w związku z tym zauważa jego siostra? "No popatrz na niego: jaki bidny i jaki słodki. Nadawał by się do filmu o sierocińcu".
Dziś pacjentowi Rany J. doktor Alina i doktor Hanna zaaplikowały heloterapię dożylną. Na zdowie! Na ten nowy (siódmy.... OMG) rok!